Έκανες πως δεν με είδες
και προσπέρασες με τρόπο,
έκανα πως το αντέχω
και ας έμεινα στον τόπο.
Έκανες πως δεν με είδες
χάθηκες μέσα στο πλήθος,
τι παθαίνω δε με νοιάζει
έτσι έλεγα συνήθως.
Κι όπως πίσω γύρισα
δάκρυα πλημύρισα,
με φωνή που έσβηνε
σ’ αγαπώ ψιθύρισα.
Έκανες πως δεν με είδες
σαν να είμαστε δυο ξένοι,
ένιωσα την ώρα εκείνη
το έδαφος να τρέμει.
Έκανες πως δεν με είδες
απ’ τ’ απέναντι φανάρι
κι είπα θεέ μου παρακάτω
αγκαλιά του θα με πάρει.
Κι όπως πίσω γύρισα
δάκρυα πλημύρισα,
με φωνή που έσβηνε
σ’ αγαπώ ψιθύρισα.