Τι να την κάνω την αγάπη που πονάει τόσο πολύ;
Πώς να πιστέψω την ελπίδα που σηκώνει μαύρο πανί;
Φύγε απόψε, φύγε, σε παρακαλώ,
φύγε απόψε, φύγε, γιατί εγώ δεν μπορώ.
Από παιδί φοβάμαι το σκοτάδι και σαν αγρίμι γυρεύω ένα κερί
με σκοινιά πώς να με κρατήσεις, η ψυχή θέλει φως να ερωτευτεί.
Φύγε απόψε, φύγε, κλείσε την πόρτα κι άσε το κλειδί,
φύγε απόψε, φύγε και μη γυρίσεις, κάνε υπομονή.
Κάποτε ήμουν θαρραλέα, έβαζα στοίχημα με τη ζωή
αν και η νύχτα αυτή είναι ακόμα ωραία, θα έρθει σύντομα η αυγή.
Φύγε απόψε, φύγε, τελευταία χάρη σου ζητώ,
φύγε απόψε, φύγε, γιατί εγώ δεν μπορώ.
Φύγε απόψε, φύγε, σε παρακαλώ,
φύγε απόψε, φύγε, γιατί εγώ δεν μπορώ.