Bir kağıt bir kalem hayatımı anlatmam için yeterli bi sebep .
Buna hayat demem için ise bin dereden bin şahit toplamam gerek .
Kana bulandı gözlerim es geçetim acı gerçekleri .
Yalandanda olsa güldüm gülmem gerekirdi .
Onca Allahsız arasında zamanda kayboldum .
Yolumu aradım ve buldum . Rap için koşturdum .
Fikrim önemsenmedi bıktım ama yılmadım !
İmkanım olmasada yazdım durdum .
Yerim yok olurmu yurdum?
Bak hala burdayım yazıyorum ellerim yoruldu .
Susmak göz yummak olmaz başlamışken sulamaya solar mı güller solmaz .
Gururumla dalga geçmeleri beni bozmaz .
Laf kalabalığı yaparlar .
Taşlarlar bi bok bilmeden hakkımda buda bana koymaz .
Bilin istedim gerçekleri yazmak için izin istedim .
Aile sıkıntısına değinmiycem mezun oldum o okuldan .
Bir kadın kokusuna dokunmadan anlatmak isterdim herşeyi .
Anlatmak için gerçeği zaman gerekli bozuldu merceğim .
Bilmem hangi bilmecedeyim .
Dünde kalmış umutları olan insanları seveceğim .
Göreceğim varsa cenneti cehennemin için dua edeceğim .
Bedduam kendime bilmiyorlar .
Söz geçiremedim kendime bilmiyorlar .
Ölümü yakıştırdım kendime bilmiyorlar .
Sadakati beceremedim gördüler ölmedim gömdüler .
Gururum kalmadı gördüler haketmedim sövdüler .
Sevdiklerim yanımdan kuş olup göçtüler .
Kanatlarına sığındığım melekler şeytana dönüştüler .
Hayata tebessümü bana çok gördüler .
Ölüm için ağ ördüler kemiklerimi ayrıştırıp ateşe döktüler .
Bıraktım gerçeklerden bahsetmeyi sevdiler beni kral ilan ettiler .
Yalanlarla yaşayıp yaşlanmayı ilah ettiler .
Dünyevi hayata taptık kitaplarda cenneti yalan ettiler .
Hakkın yolunda gittik dostlar cehennemi ev ettiler .
Yalan yaşayanlar bizi kendilerine kardeş ettiler .
Sonra önümden çekildiler birer birer .
Boka battık kirlendin dediler ve gittiler .
Böyle işte yaşananlara kör kılıf eyleyip yalnızlığa terk ettiler .
İnancımı yitirdim şimdi kör kuyularda Yusuf oldum .
Bu kadar yeter be dostlarım karanlıkta kayboldum
hapsoldum toprak altında yoruldum ve mahvoldum .
Şimdi gidiyorum kimsesizler diyarına Hakkın divanına .