(Novem):
Gözlerimde geçmişim ben herşeyi bir kenara itmişim, geçmişimi silmişim emektar emsal ben değişmişim......
Değişen bir tek dünya sanardım kendi aklıma kazımışım, herşey farklıymış meğer duygularım cesarete eşdeğer.....
Son kez oldu yüzüm soldu gülemedim çünkü tenim dondu, dostlarım yanımda ama sıcak bir el tutmayalı belki yıllar oldu,
Besbeter geçti hayatım bestelerle kendime yol yaptım, müebbet geçmiş zamanın zincirlerini ben tek başıma kırdım.........
Tam onsekiz yıldır saatim işlemiş ben durmuşum.Gökyüzünden sessiz sedasız uçurtma uçurtmuşum...
Anladığım kadar yaşamın geçici yolcusuymuşum...Geride bıraktığım geçmişimden geleceğe borçluymuşum..
Derde çare aradım sürekli yaşamım boyunca ben süren hayat akan zaman ve yaşamımda olan neden
Gözyaşlarım bu dünyada beni yıkayan tek elem arındım duygularımdan yeni bir sayfa açtım hemen.....
(Okan):
Gözyaşlarım bulut oldu sözcüklerim barut, sevdiklerim ceset oldu sevgilerim tabut
ve ben ağlamaklı gözlerle izleyen bi çocuk kendi cenazemde bile bakışlar hep soğuk
boğuk kasvetli ölümcül bi odadayım, babam demişti nereye gidersen git arkandayım
arkamda hiçkimse yürüdüğüm aynı yoldayım dikkat etmeliyim dost değil yüzler kaybolmayayım
Satırlarım birbiri ardına kefenim oluyor, buz gibi soğuk hava ciğerlerime doluyor
sevdiğim insanlar karanlığın içinde kayboluyor bense bişey diyemeden oracıkta duruyorum
gözlüğüm kırılmış, bir damla kan alnımda acımıyor yaralarım ama yaşlarım yanağımda
durun diyorum duymuyorlar, tekrarlıyorum durmuyorlar, biçareyim köşebaşında toplanmış gidiyorlar.