Είσαι η μοίρα μου εσύ,
είσαι το ριζικό μου,
το δρόμο που μου χάραξες
σ’ αυτόν βαδίζω και πατώ
κι ό,τι προστάζεις εκτελώ.
Τη ζωή μου κυβερνάς,
δε ρωτάω που με πας,
φτάνει να με αγαπάς.
Από τη μοίρα του κανείς
δεν πάει παραπάνω,
κι αφού τ’ αστέρι μου είσαι εσύ
εσένανε ακολουθώ
κι αν με προστάξεις θα χαθώ.
Τη ζωή μου κυβερνάς,
δε ρωτάω που με πας,
φτάνει να με αγαπάς.