Περιπλανιέμαι σε μονοπάτια
που δε τα βάζει ανθρώπου νους
κι είναι η ζωή μου μία σχεδία
που πολεμάει με τους καιρούς
Έχω στο σώμα το άγγιγμά σου
με συντροφεύει στις συννεφιές
όταν ο κόσμος γύρω μου κλαίει
έχω εσένα κι ας μη με θες
Τα όνειρά μου όνειρα άπιαστα
και η καρδιά μου καρδιά μισή
περιπλανιέμαι σε μέρη άγνωστα
κι η κόλασή μου πάντα εσύ
Γύρω μου βλέπω πόλεις και τόπους
ναούς αγάπης για τους θνητούς
μα η καρδιά μου είναι δεμένη
σ’ένα καράβι για ναυαγούς
Έχω στο σώμα το άγγιγμά σου
με συντροφεύει στις συννεφιές
όταν ο κόσμος γύρω μου κλαίει
έχω εσένα κι ας μη με θες