Ο μανάβης!
Έρχομαι... σ’ έρχομαι! Μπρ... μπρρ... ρημάδι! Μπρ...
Πάρτε κυράδες ροζακί, σταφύλι από τ’ αμπέλι
Η ρόγα του είναι ζάχαρη και στάζει όλο μέλι.
Να το γλυκό Σαββατιανό, ωραίο και Μοσχάτο
Που βγάζει η ρόγα το κρασί και τ’ άσπρο ρετσινάτο.
Έχω και σύκα, έχω και σύκα
Που στάζουνε δροσιά και γλύκα
Έχω ωραία σύκα, περιβολάρικα.
Μπρρρ... ρε ρημάδι... και να σε φάει τσουτσέκι!
Έχω κι εγώ από αυτό, μα έχω κι από τούτο
Ότι κι αν έχεις δώσ’ μου το, το παίρνω `γω για φρούτο.
Μα την καρδιά μου δεν πουλώ εγώ με τις δεκάρες
Εγώ πουλί μου τις καρδιές πουλώ για αγκινάρες.
Να κι ο ροδίτης, να κι ο ροδίτης
Να κι ο τραγανός ροδίτης
Ροδάκινο της Αφροδίτης και γλυκοπίρουνο.
Μα τούτο, μα τούτο, το τελευταίο φρούτο
Αυτό θέλει το φρούτο, μαχαιροπίρουνο.