Είμαι μια ψυχούλα μόνη
και σε είχα για τιμόνι,
μες στον κόσμο που δεν ξέρει
να γελάει πια.
Μα πριν δω στιγμές γαλήνης
πάλι έρημη μ’ αφήνεις,
μια ψυχούλα σαν βαρκούλα
με χωρίς κουπιά.
Μια ψυχούλα, μια ψυχούλα
είμαι που πονώ,
μη μ’ αφήνεις σαν βαρκούλα
στον ωκεανό.
Είμαι μια ψυχούλα μόνη
και σε είχα για τιμόνι,
πίστευα θα μ’ οδηγήσεις
για να βρω χαρά.
Τώρα όμως που πηγαίνεις
κι όλα πάλι μου τα παίρνεις,
μου αφήνεις μια ψυχούλα
να σε λαχταρά.
Μια ψυχούλα, μια ψυχούλα
είμαι που πονώ,
μη μ’ αφήνεις σαν βαρκούλα
στον ωκεανό.