Σ’ έπινε η ανάσα μου, σε πνίγαν τα φιλιά μου,
σε κράταγαν τα χέρια μου κι έκαιγε η αγκαλιά μου,
γι’ αυτό, ποτέ δε θα μπορείς και να με ξεπεράσεις,
εμένα θα αναζητούν τα μάτια σου, όπου κοιτάξεις.
Εγώ είμαι αυτός που κάνει άκρη να περάσεις,
εγώ που άντεξα, στα δυο να με μοιράσεις,
εγώ που πέρασα τις φλόγες της φωτιάς σου,
στάθηκα όρθιος και βρίσκομαι μπροστά σου.
Στήριγμα, την αγάπη μου είχες για δύναμή σου,
τα δύσκολά σου, εύκολα τα έκανα εγώ, θυμήσου,
γι’ αυτό, ποτέ δε θα μπορείς και να με ξεπεράσεις,
εμένα θα αναζητούν τα μάτια σου, όπου κοιτάξεις.
Εγώ είμαι αυτός που κάνει άκρη να περάσεις,
εγώ που άντεξα, στα δυο να με μοιράσεις,
εγώ που πέρασα τις φλόγες της φωτιάς σου,
στάθηκα όρθιος και βρίσκομαι μπροστά σου.