Öfkelenip kavga eden
Kırıp baktı içi boşmuş
Gölgeyi gerçek zanneden
Yanlış yöne boşa koşmuş
Zaman akıp gider elden
Tekerlekler çıkar yoldan
İsyana uzanan dilden
Fayda gelmez küfre düşmüş
Savaş açmış göl denize
Yutarken kaçmış genize
Şimdi gelin kendinize
Durgun sular bile coşmuş
Rüya hayal hepsi gerek
Hakikat bize son durak
Azmimiz gayeye direk
Coşkuyla yılmamış taşmış
Şartsız sevgi önce şefkat
Merhameti unutma kat
Münafık yer gaybi tokat
Anlar sonra niyet boşmuş
Malkoç Ali şu ömürde
Elmas karışık kömürde
Kurtuluşun Hak emirde
Gayrı koşan yolu şaşmış