Başlamıştı herşey güzel, mutluyduk lan sanki biz..
Hangimizdi haklı olan, hangimizdi çaresiz?
Gel bi' de benden bak sana, nasıl güzellik bu böyle?
Herşeyimde bi' sen vardın noldu bizli hayallere?
Gidenler geri gelseydi, ölenler dirilmez miydi?
Her beddua kabul olsa herkes ceza çekmez miydi?
Cezam sen ol benim, işgenceye razıyım..
Hangi işgence acıtır yokluğun kadar kadın!?
Adını bile düşünmüştük doğmamış çocukların,
Sen de seviyor gibiydin ya, ne söylersen inandım..
Senle başlayan hergüne, birden çöktu fırtınan..
Alzheimer olsam bile o yüzünü unutmam!
İnsanın kendinden başka dostu yoktur hayatta..
Herşeye rağmen hani biz olucaktık yan yana?
Yalanlar dizi boyu, bıktım artık kolpadan..
Giderken bi' sen değil, ben de koptum hayattan.
Hep birimi kaybedicek, nerde bunda adalet?
Sevdik diye suçlu muyuz.. etseydin az merhamet.
Gökyüzü bile özlemiş artık gündüz olmayı..
Ne zaman seni anlatsam olur hep bi' karanlık.
Her görmediğim günde seni, aklımda o bakışın..
İçime çektiğim her kokunla yaşamaya çalıştım.
Biter mi? Kalbe işlenmişsin lan bikeren.
Gider mi kokun dersin? Ölmem için daha erken.
Öyle bi' boşluktayım, etrafım hep karanlık..
Hiç bi'şeyi görmez gözüm, bi' hayalin aydınlık.
Bi' yol göstersen bana, geçmişimiz hatrına..
Çıkar beni boşluktan tut elimden sımsıkı.
Yoruldum artık, bu yol ne zaman bitecek?
Bi' kez sarılsam lan, sanki herşey geçecek..
Ölümü hissederim, adım adım yanımda..
Yatağa giren olmuş sever, herşey 10 dakika zevk.
Yaklaşıyorum sonlarına, bi' son olan parça değil..
Gecenin ufkunda, gönderdim kuşlarla hayalimi..
Üzülme öyle karmaşık bi' oyun ki bu..
Gündüz çıkarken güneşi asla görememem gibi.
Ölüm kokuyor sanki herşey, acayip bi' yanlızlık bu.
Dört duvarda tıkalı kaldım, nereye baksam o mudur?
Aklımı kaçırcam gibi, herşey baskı yapıyor..
Bi' yanım bekle gibi, bir yanım unut onu..
İhanet edeyim mi seni yazan kaleme?
Bakma o da yazmayacak da, işte hatrım var diye..
Hani kimseye gülmezdin, gülüşlerin kimde şimdi?
Hani bi' ben bakacaktım, sakla yalan gözlerini..
Bu yazan ben ayrı kişi.. Senle mutlu, sensiz mutsuz;
Çok anlattım artık seni, sayfalar bile umutsuz.
Kaç kağıdı sakladım ben, ismin yazılı diye..
Ben kağıda kıyamazken, sen öldürdün habire!