Hala korkuların varsa,şekillendir hayatını,
Uzaklaşma duygularından korkma,
Ölmezsin yalnızlıktan.
Sürekli boclatır,Bu hayatın düzeni,
Soramadan nedenini geçip gider senelerin.
Elimden gelen ne mi?yazmak sade keşkeleri,
Gözüm yüksek değil çünkü fazlasını istemedim,
İstemedim,benle sade anlayan konuşsun,
Psikolojim bozuk günler geçer hep bi denli somut,
Moruk hayattan beklentin kalmadıysa dönüp durur,
Kendi ekseninde zaman,maddelerle savur bütün dertlerini,
Kaybettiğin anda,aşk vesayre başka konu yandı canın fazla,
Dört bi yanım ağlak ve yok soranım başkan,
Ufak bi çilingirle yapıştırdım anlam (artık anmam)
Hiç duyguyu,yok tahamülüm fazla,
Bence koş peşinden umutlarının zamanın azda olsa kaldı,
Boşversene ,dost dediğim kaypakların aralarında kaldım,
Gün geçtikte kalmıyor,insanın güveni kimseye o kendine kızamaz,
Bu yaşantının tabiri yok ki zoor,anlatsan olmaz,
(birileri gelip sormaz halini)hergün yaşıyorsun korkak,
Çağrelerde çağresiz halde sen anlama beni boşver olmaz,
Yalan duygularına çizgi çek artık,ulaşılmazı benden isteme,
Sonu belli başlangıçlar sebep olur gün geçtikçe üzülmene,
Zaman sürekli yazdırır,gücüm kalmadı tanrım hüzünlere,
Ki ben hala bekliyorum içimde umut var.