Verse 1:
Artık hiç bişeyin değeri yok bende
Daha dün gece kaybettim hislerimi
Önümde koca bir yol varda
Bazen boşa kaybediyorum tuttuğum nefesleri
Varsın olmasın hayatta her istediğim
Ben olana şükür olmayana eyvallah derim
Ömrünü verecekmiş gibi hayatına girenler
Ömrünü alır gider ( Bak Üzerim )
Hayat durup bir mucize gerçekleşmesini bekleyecek kadar uzun değil
Üzülmeyi öğrendiysen sürünmeyi
Bügünde öğren bak kötülüğe bürünmeyi
Yazdıklarım sanki bir ağacın günlüğü
Yaprak ağaçtan sıkılmış sonbahar geliyor
Hayattan öğrendiğim bütün her şeyi
3 kelime ile özetlerim hayat devam ediyor
Çok çabuk yaşlanırsın geride kalır akıl
Bana bir kaç deli gerek kaybettim aklımı
Sonsuza kondurulmuş birsen kadar aciz ve
Sonsuzda seni bulacak kadar donanımlıyım
Nakarat:
Yerin olmuş bir batak benide içine at
Artık bu dünya bana zimmetli savaşım
Çağırır beni rüya ve sanki bu bir tuzak
Kendimi adadım sana yok oluyor naaşım
Verse 2:
Yaşam dediğimiz şey varoşlarındır
Çok mal ve mülkle adam olunmaz
Ben karanlığa bürünmüşüm ya
Sen boşver onu ihanetin telafisi olmaz
Küçülmek bi insanın gözünde
Küçüldün gözümde bayağı boşver değeri
Büyümek uyumadan önce
Kurduğun hayellerin sorunlara dönüşmesi
Karşımda doğru olanı beklerim sahte olanı değil
Karanlıktan bana verilmiş hediyemi beklerken
Bi tek sana kanan kalbim özgürlüğü istedi
Hiç fark etmedim prangalar elime vurulurken
Işığım melodimin insanlara sunuşu
Ben çok küçükken yapıyordum bu buluşu
Daha yolun başındayım bitmedi savaşım
Bu sanki talih kuşunun cehenneme konuşu
Nakarat:
Yerin olmuş bir batak benide içine at
Artık bu dünya bana zimmetli savaşım
Çağırır beni rüya ve sanki bu bir tuzak
Kendimi adadım sana yok oluyor naaşım