Karanlık zulüm yatar bağrında.
Korkuyorsun hücrem bu düzen gibi
Asırların izi taşında durur
Eskimişsin hücrem bu düzen gibi
Tırnakla oyulan sözler taşında
Çakan şimşekleri gördüm düşümde
Parlıyordu karanlığın başında
Sen zulümsün hücrem bu düzen gibi
İki metre boyun, bir metre enin
Eksik olmaz yaşın, yeşermiş nemin
İğrenç geldi bana senin her günün
Sen iğrençsin hücrem bu düzen gibi
Sen insan kafesi, topraksız kabir
Benim azmim inan, seni çürütür
Bir gün devran döner bir akım gelir
Yıkılırsın hücrem bu düzen gibi